Home Sweet Home
Door: Ria
Blijf op de hoogte en volg Fred en Ria
06 Juli 2017 | Nederland, Amersfoort
Woensdag 5 juli 15e dag
Man het is al weer woensdag, soms hebben we geen benul van de dagen of de tijd. Toen we thuis weggingen hebben we de horloges afgedaan, we gaan deze tour niet op de klok leven, we hebben tenslotte alle tijd. Fred zegt vanochtend nog, we hebben nog nooit zo'n actieve vakantie gehouden en ik heb gelezen dat ook in je vakantie actief bezig zijn beter is voor je. Ja dat zal Fred maar volgend jaar wil ik gewoon relaxen, kan me niet schelen waar. Apart he het was mijn idee om dit te gaan doen maar als ik eerlijk ben vind ik het 't zwaarst.
Vanochtend ontbeten, betaald en om 8 uur staan we bij de fietsen. We kunnen heerlijk met korte mouwtjes en kortere fietsbroek opstappen, fijne temperatuur al. Vanuit Werne komen we bij Cappenberg op de route. Dat is vaak even zoeken om op de route te komen en vaak moeten we dan een stuk over best drukke wegen waar ze 70 km rijden, altijd blij als we er weer vanaf zijn. Bij Ahsen gaan we het Wesel Datteln kanaal volgen, wat een beroepsvaart gaat daar door. Bij de sluis van Ahsen blijven we staan kijken hoe een Hollandse tanker van 100 meter de sluis in gaat en ongeveer 8 meter gaat zakken, wat een watergeweld.
Bij de plaats Hervest nemen we een rotonde en op het moment dat ik van het fietspad de weg op rijdt ga ik door een hobbel waardoor mijn fietstas omhoog schiet en prrrrrrttt, m'n hele tas hangt nog maar aan 1 bevestigingshaak op de bagagedrager naast de fiets, daar gaan m'n onderbroeken! Fred fietst er achter en grijpt in no time de tas. Ergens op deze tocht ben ik de bevestigingshaken kwijtgeraakt waarmee de zijtassen aan de bagagedrager blijven zitten nu hebben ze dus speling. Alles weer erop en verder, prrrrttt, blijkt dat de snelbinder ook gebroken is.
We fietsen weer langs het kanaal waar veel campings aan liggen en waar veel gefietst wordt. De Duitsers zitten in de duurste fietskleding op een elektrische fiets, nepfietsers!!
Bij Hunxe hebben we ff een pauze, nee niet bij die fijne Raststatte langs de snelweg maar op een trapje langs het kanaal eten we de tas leeg. Met de auto ben je dan met een goed uur bij Arnhem, wij morgen. Hier verlaten we ook het pad langs het water. In Wesel willen we een pension zoeken. In het centrum hebben we heerlijk op een terrasje gezeten met een pilsje en rondgebeld voor een slaapplek, de goedkope pensions zitten vol en hotels die we bellen zitten rond de €90,- wat we niet gaan doen. We vinden een pension wat heet Offizierskazino. Ja ze heeft nog een kamer, €50,- alleen geen ontbijt.
We eten in de stad eerst bij de Griek Italiaans, logisch toch, en gaan langs de supermarkt om wat krentenbollen, yoghurt en een sappie te halen voor morgenochtend. We fietsen de wijk in waar het pension moet staan en Fred zegt joh we slapen bij het Leger des Heils, nee we moeten nog wat verder. We komen bij een knots van een villa achter een grote muur met ijzeren hek. Het ziet eruit als de villa van Cruella de Ville. Fred kijkt mij aan met een blik van: waar zijn we nu weer beland. De eigenaresse doet de deur open en onze fietsen kunnen onder de carport, we leggen ze wel aan de ketting, je weet maar nooit. We gaan het huis in en WoW, wat een gaaf huis, echt een officierscasino met een statige trap en hoge plafonds. Op de 1e etage zijn 6 kamers met nog de originele oude deuren uit 1902, als laatste hebben de Engelsen dit in gebruik gehad tot begin 2000. Leuk dat we hier terecht zijn gekomen! Morgen gaan we Millingen bereiken, dat is nog 60 km fietsen en nog 20 naar Arnhem waar we de trein nemen naar Amersfoort. Om 7 uur willen we gaan fietsen zodat we Balou morgenavond uit het pension kunnen halen. Het was weer een fijne dag en nu lekker slapen, het is 9 uur.
Donderdag 6 juli 16e dag
Het pension is prima echter er ligt een rangeerterrein naast waar de treinen om 5 uur al beginnen te rijden. Na nog wat draaien zijn we om kwart voor 6 opgestaan. Jippie vandaag gaan we naar huis. We eten een bakje yoghurt en om kwart voor 7 zitten we weer op t zadel. Op de weg is het druk, we zitten in de ochtendspits. Tijdens het fietsen eten we de bolletjes op die we gisteren gekocht hebben, daar kan je nu iemand mee doodslaan zo stug geworden. Het is half 10 als we in Emmerich een bakkie doen met ons laatste gebakje, nu fietsen we m nog eraf straks thuis worden we vierkant als we dat blijven doen. Overigens zijn dit de minst lekkere gebakjes die we in onze hele vakantie gehad hebben. Bij mij overheerst de gelatine en Fred vindt zijn cheesecake zo niet lekker, dat hij hem zelfs niet opeet (en hij laat noooooit een gebakje staan). We fietsen nu verder langs de Rijn, wat een drukte op de rivier, mooi om te zien. Bij Elten passeren we de grens, heerlijk om weer in ons thuisland te zijn! Het is ook mooi geweest, na 14 dagen begint dat stuk zeem voor m'n kont te irriteren en ik word moe. We gaan door Spijk naar Tolkamer want we willen naar Millingen aan de Rijn dit is het eindpunt van de fietsroute Praag maar dan moeten we 2 x de pont pakken, we geloven het wel en gaan richting Arnhem, op naar de trein. Om 13.06 hebben we de intercity naar Utrecht waar we overstappen op de intercity naar Amersfoort. Om tien voor half 3 zetten we onze voeten op station Amersfoort neer, op het stationsplein een pilsje gepakt en getoast op onze fantastische fietstocht Praag, wir haben es Geschafft!
Als we de straat in fietsen zien we dat er ballonnen hangen bij de voordeur en een sjerp Welkom Thuis, zouden ze ons een beetje gemist hebben?! Wat een verrassing, Balou is ook al thuis, Kelly heeft hem vanochtend al uit het pension gehaald. Tegen onze fietsgewoonte in thuis, met Kelly, ook nog maar een biertje gepakt. Die hebben we ook wel verdiend. Home Sweet Home!
Ik (ria) kijk terug op 2,5 week waarin ik waar heb gemaakt wat ik altijd riep: ik ga op de fiets naar Praag, was nu alleen ik ga van Praag naar huis fietsen. We hebben onze reis gedeeld met familie, vrienden en vriendinnen, collega's en oud collega's en aan de reacties te zien hebben jullie net zo genoten als wij.
Fred en ik zijn een team, we hebben onderweg over van alles gesproken, hoe trots ik op onze dochters ben dat ze uitgegroeid zijn tot volwassen vrouwen die alle 3 goed in het leven staan. Hoe blij ik ben met onze "nieuwe" 20 jaar ouwe sleurhut waar we volgende week mee op pad gaan om bij te komen. Dat ik na 4,5 jaar van alles gedaan te hebben weer energie heb en weer op zoek was naar een baan en per 1 augustus als koerier weer aan de slag ga. Maar bovenal hoe gelukkig ik ben met Fred, m'n man, m'n lover en m'n allergrootste maatje en vriend, hou van je en ondanks de irritaties die (ook wij) onderweg gehad hebben zal ik het zo weer doen maar dan zonder bergen op de route Whahaha!
Ik (Fred) kijk terug op 2,5 fantastische week en ook ik zou het zo weer opnieuw doen. In tegenstelling tot Ria zou ik nog wat meer bergen willen hebben, hahaha. Gaaf zo'n klim.
Ik heb wel eens gezegd dat deze trip (na 28 jaar) de ultieme relatietest is. Niks van waar. Je kent elkaar zo door en door dat je weet wanneer je wat moet zeggen, maar zeker ook wanneer je je mond moet houden. Heb ik ook wel een paar keer gedaan (vooral in de bergen). Wel bevestiging van dingen die ik eigenlijk al wist: Ria houdt van kort en snel, ik houd van lang (Ria heeft meer met de snelle afdaling en ik meer met de lange klim, voordat de verkeerde ideeën ontstaan). Ria is van dik hout zaagt men planken, ik denk wat langer na. Ria is een doener, ik ben een denker.
Natuurlijk heb je je momenten (ik vooral in de regen) van: Waarom doe ik dit (waarom heb ik me überhaupt door Ria over laten halen)? Als je dan 's avonds aan het eten zit met je pilsje en je hebt het samen weer gefixed, dan weet je waarom je het doet: gewoon omdat je het samen doet.
Ria, onwijs respect voor wat je (zonder ooit te sporten, verdulleme, nu krijg ik je zeker nooit meer een sportschool in) gepresteerd hebt. Petje af. Als je belooft je nooit meer met het kaartlezen te bemoeien, maken we zeker nog een keer zo'n tocht (zonder bergen, oké dan), hahaha.
Waar ik de tocht niet voor nodig had maar wat het wel weer bevestigd heeft: je bent mijn alles.
Love you.
Man het is al weer woensdag, soms hebben we geen benul van de dagen of de tijd. Toen we thuis weggingen hebben we de horloges afgedaan, we gaan deze tour niet op de klok leven, we hebben tenslotte alle tijd. Fred zegt vanochtend nog, we hebben nog nooit zo'n actieve vakantie gehouden en ik heb gelezen dat ook in je vakantie actief bezig zijn beter is voor je. Ja dat zal Fred maar volgend jaar wil ik gewoon relaxen, kan me niet schelen waar. Apart he het was mijn idee om dit te gaan doen maar als ik eerlijk ben vind ik het 't zwaarst.
Vanochtend ontbeten, betaald en om 8 uur staan we bij de fietsen. We kunnen heerlijk met korte mouwtjes en kortere fietsbroek opstappen, fijne temperatuur al. Vanuit Werne komen we bij Cappenberg op de route. Dat is vaak even zoeken om op de route te komen en vaak moeten we dan een stuk over best drukke wegen waar ze 70 km rijden, altijd blij als we er weer vanaf zijn. Bij Ahsen gaan we het Wesel Datteln kanaal volgen, wat een beroepsvaart gaat daar door. Bij de sluis van Ahsen blijven we staan kijken hoe een Hollandse tanker van 100 meter de sluis in gaat en ongeveer 8 meter gaat zakken, wat een watergeweld.
Bij de plaats Hervest nemen we een rotonde en op het moment dat ik van het fietspad de weg op rijdt ga ik door een hobbel waardoor mijn fietstas omhoog schiet en prrrrrrttt, m'n hele tas hangt nog maar aan 1 bevestigingshaak op de bagagedrager naast de fiets, daar gaan m'n onderbroeken! Fred fietst er achter en grijpt in no time de tas. Ergens op deze tocht ben ik de bevestigingshaken kwijtgeraakt waarmee de zijtassen aan de bagagedrager blijven zitten nu hebben ze dus speling. Alles weer erop en verder, prrrrttt, blijkt dat de snelbinder ook gebroken is.
We fietsen weer langs het kanaal waar veel campings aan liggen en waar veel gefietst wordt. De Duitsers zitten in de duurste fietskleding op een elektrische fiets, nepfietsers!!
Bij Hunxe hebben we ff een pauze, nee niet bij die fijne Raststatte langs de snelweg maar op een trapje langs het kanaal eten we de tas leeg. Met de auto ben je dan met een goed uur bij Arnhem, wij morgen. Hier verlaten we ook het pad langs het water. In Wesel willen we een pension zoeken. In het centrum hebben we heerlijk op een terrasje gezeten met een pilsje en rondgebeld voor een slaapplek, de goedkope pensions zitten vol en hotels die we bellen zitten rond de €90,- wat we niet gaan doen. We vinden een pension wat heet Offizierskazino. Ja ze heeft nog een kamer, €50,- alleen geen ontbijt.
We eten in de stad eerst bij de Griek Italiaans, logisch toch, en gaan langs de supermarkt om wat krentenbollen, yoghurt en een sappie te halen voor morgenochtend. We fietsen de wijk in waar het pension moet staan en Fred zegt joh we slapen bij het Leger des Heils, nee we moeten nog wat verder. We komen bij een knots van een villa achter een grote muur met ijzeren hek. Het ziet eruit als de villa van Cruella de Ville. Fred kijkt mij aan met een blik van: waar zijn we nu weer beland. De eigenaresse doet de deur open en onze fietsen kunnen onder de carport, we leggen ze wel aan de ketting, je weet maar nooit. We gaan het huis in en WoW, wat een gaaf huis, echt een officierscasino met een statige trap en hoge plafonds. Op de 1e etage zijn 6 kamers met nog de originele oude deuren uit 1902, als laatste hebben de Engelsen dit in gebruik gehad tot begin 2000. Leuk dat we hier terecht zijn gekomen! Morgen gaan we Millingen bereiken, dat is nog 60 km fietsen en nog 20 naar Arnhem waar we de trein nemen naar Amersfoort. Om 7 uur willen we gaan fietsen zodat we Balou morgenavond uit het pension kunnen halen. Het was weer een fijne dag en nu lekker slapen, het is 9 uur.
Donderdag 6 juli 16e dag
Het pension is prima echter er ligt een rangeerterrein naast waar de treinen om 5 uur al beginnen te rijden. Na nog wat draaien zijn we om kwart voor 6 opgestaan. Jippie vandaag gaan we naar huis. We eten een bakje yoghurt en om kwart voor 7 zitten we weer op t zadel. Op de weg is het druk, we zitten in de ochtendspits. Tijdens het fietsen eten we de bolletjes op die we gisteren gekocht hebben, daar kan je nu iemand mee doodslaan zo stug geworden. Het is half 10 als we in Emmerich een bakkie doen met ons laatste gebakje, nu fietsen we m nog eraf straks thuis worden we vierkant als we dat blijven doen. Overigens zijn dit de minst lekkere gebakjes die we in onze hele vakantie gehad hebben. Bij mij overheerst de gelatine en Fred vindt zijn cheesecake zo niet lekker, dat hij hem zelfs niet opeet (en hij laat noooooit een gebakje staan). We fietsen nu verder langs de Rijn, wat een drukte op de rivier, mooi om te zien. Bij Elten passeren we de grens, heerlijk om weer in ons thuisland te zijn! Het is ook mooi geweest, na 14 dagen begint dat stuk zeem voor m'n kont te irriteren en ik word moe. We gaan door Spijk naar Tolkamer want we willen naar Millingen aan de Rijn dit is het eindpunt van de fietsroute Praag maar dan moeten we 2 x de pont pakken, we geloven het wel en gaan richting Arnhem, op naar de trein. Om 13.06 hebben we de intercity naar Utrecht waar we overstappen op de intercity naar Amersfoort. Om tien voor half 3 zetten we onze voeten op station Amersfoort neer, op het stationsplein een pilsje gepakt en getoast op onze fantastische fietstocht Praag, wir haben es Geschafft!
Als we de straat in fietsen zien we dat er ballonnen hangen bij de voordeur en een sjerp Welkom Thuis, zouden ze ons een beetje gemist hebben?! Wat een verrassing, Balou is ook al thuis, Kelly heeft hem vanochtend al uit het pension gehaald. Tegen onze fietsgewoonte in thuis, met Kelly, ook nog maar een biertje gepakt. Die hebben we ook wel verdiend. Home Sweet Home!
Ik (ria) kijk terug op 2,5 week waarin ik waar heb gemaakt wat ik altijd riep: ik ga op de fiets naar Praag, was nu alleen ik ga van Praag naar huis fietsen. We hebben onze reis gedeeld met familie, vrienden en vriendinnen, collega's en oud collega's en aan de reacties te zien hebben jullie net zo genoten als wij.
Fred en ik zijn een team, we hebben onderweg over van alles gesproken, hoe trots ik op onze dochters ben dat ze uitgegroeid zijn tot volwassen vrouwen die alle 3 goed in het leven staan. Hoe blij ik ben met onze "nieuwe" 20 jaar ouwe sleurhut waar we volgende week mee op pad gaan om bij te komen. Dat ik na 4,5 jaar van alles gedaan te hebben weer energie heb en weer op zoek was naar een baan en per 1 augustus als koerier weer aan de slag ga. Maar bovenal hoe gelukkig ik ben met Fred, m'n man, m'n lover en m'n allergrootste maatje en vriend, hou van je en ondanks de irritaties die (ook wij) onderweg gehad hebben zal ik het zo weer doen maar dan zonder bergen op de route Whahaha!
Ik (Fred) kijk terug op 2,5 fantastische week en ook ik zou het zo weer opnieuw doen. In tegenstelling tot Ria zou ik nog wat meer bergen willen hebben, hahaha. Gaaf zo'n klim.
Ik heb wel eens gezegd dat deze trip (na 28 jaar) de ultieme relatietest is. Niks van waar. Je kent elkaar zo door en door dat je weet wanneer je wat moet zeggen, maar zeker ook wanneer je je mond moet houden. Heb ik ook wel een paar keer gedaan (vooral in de bergen). Wel bevestiging van dingen die ik eigenlijk al wist: Ria houdt van kort en snel, ik houd van lang (Ria heeft meer met de snelle afdaling en ik meer met de lange klim, voordat de verkeerde ideeën ontstaan). Ria is van dik hout zaagt men planken, ik denk wat langer na. Ria is een doener, ik ben een denker.
Natuurlijk heb je je momenten (ik vooral in de regen) van: Waarom doe ik dit (waarom heb ik me überhaupt door Ria over laten halen)? Als je dan 's avonds aan het eten zit met je pilsje en je hebt het samen weer gefixed, dan weet je waarom je het doet: gewoon omdat je het samen doet.
Ria, onwijs respect voor wat je (zonder ooit te sporten, verdulleme, nu krijg ik je zeker nooit meer een sportschool in) gepresteerd hebt. Petje af. Als je belooft je nooit meer met het kaartlezen te bemoeien, maken we zeker nog een keer zo'n tocht (zonder bergen, oké dan), hahaha.
Waar ik de tocht niet voor nodig had maar wat het wel weer bevestigd heeft: je bent mijn alles.
Love you.
-
06 Juli 2017 - 20:10
Joop Langras:
Hoi Ria en Fred. Petje af voor jullie! -
06 Juli 2017 - 20:23
Crista :
Een geweldig stel lieve mensen, luf jullie erg veel.
Welkom thuis, fijn dat jullie weer in de "buurt "zijn
Geniet van het bijkomen en tot snel
Xxx cris -
06 Juli 2017 - 20:24
Joop Langras:
Hmm, de helft van m'n reactie is niet doorgekomen zie ik. :( Ik had ook nog geschreven dat ik het hartstikke leuk vond om jullie blog te lezen. En ook nog een lekkere relax vakantie met de sleurhut volgende week. En veel succes met je nieuwe job als (fiets ;) ) koerier Ria. -
06 Juli 2017 - 20:27
Michael:
Super en goed gedaan van jullie, en ja ik heb zekers meegeleefd met al jullie verslagen van de reis ook visueel omdat op de meeste plaatsen waar jullie geweest zijn ik al een keer geweest ben ook :) dus ik weet wat die bergen inhouden :D. Fijn dat jullie weer thuis zijn iig. Het mooiste stukje vind ik jullie laatste woorden van de reis. have fun in de sleurhut en geniet van een rustige vakantie nog ;) -
06 Juli 2017 - 21:41
Thea Butter:
Een hele diepe buiging en ook nog mijn pet af voor de knappe prestatie die jullie geleverd hebben! Van mij mogen jullie de komende weken heerlijk relaxen! Fred alleen maar WordOn spelen, ik zal me erop voorbereiden! Haha! Ik heb jullie met plezier gevolgd! -
06 Juli 2017 - 21:56
Astrid :
Welkom thuis‼️ Ontzettend knap zeg, en wat een liefde, mooie woorden voor en van elkaar -
07 Juli 2017 - 07:36
Wim J:
Jeetje, morgen of overmorgen geen nieuw verslag! Dat zal wel weer even wennen worden. Maar goed jullie zijn weer thuis er erg gelukkig met elkaar, mooi! Dank voor het delen van jullie mooie verhaal bij een prachtige tocht! Tik in de boks en tot de volgende zou ik zeggen! -
07 Juli 2017 - 07:53
Tine:
Petje af voor julie dat hebben jullie maar mooi gefikst met zijn tweeen.
Ria geniet van de rest van de vakantie lekker lang uit en relaxen.
Ik ga de verslagen zeker missen. Mooi boek van maken voor het nageslacht :-) :-) :-)
Geniet van de rest van de vakantie.
Groet,
Tine -
07 Juli 2017 - 09:22
Yolanda:
Gefeliciteerd met deze overwinning. Fantastisch!!!! RESPECT. En hartstikke leuk dat we het konden volgen. Ik doe jullie het niet na.
-
08 Juli 2017 - 08:43
Wil Wanten:
Knap hoor. Geweldige prestatie en geniet nog van de rest van de vakantie. -
08 Juli 2017 - 10:35
Hennes:
Jullie prestatie moet zeker vermeld worden bij de lo en sportorg
Een geweldige secretaresse die vroeger aan de schrijftafel zat met haar zwemdiploma!!!
En nu samen met Fred een sportprestatie levert!!
Toppie en de groetjes van anja en hennes
-
21 Juli 2017 - 17:34
Gerrit En Janny Uit Dalfsen:
Hallo Fred en Ria, ik denk ik google maar eens op Fred en Ria uit Amersfoort en jawel, ik heb jullie blog gevonden.
Leuk om te lezen.
Wij zijn uiteindelijk zonder problemen in Praag aangekomen. Vandaar met de trein naar huis gegaan.
Wij vonden het een geweldige onderneming en gaan vast nog een keer een andere route doen.
groetjes vanuit Dalfsen.
-
03 Mei 2021 - 09:32
Frans Bultink:
Hallo Ria en Fred, onze reactie is wat laat, hahaha. Maar dankzij de nieuwsbrief van de LO/S organisatie hebben we toch nog de gelegenheid om te reageren. Wat leuk dat jullie zo´n mooie tocht hebben gemaakt van Praag naar Amersfoort.
Altijd spannend en ook weer leuk als je ziet waar je de volgende dag terecht komt.
Laten wij nu ook toevallig gasthuis zijn.
Mocht je dus beslissen om naar Rome te fietsen of richting Duitsland dan is jullie eerste overnachting bij ons. Voor jullie is het dan gratis, want Helma en ik vinden het leuk om oud collega´s terug te zien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
